9 Mart 2010 Salı

Neler oluyoor bana..

Bu aralar çok sinirli biri olup çıktım. Kendime gıcık oluyorum. Tamir edilemez hasarlar bırakmasam bari. Üsin'e göre bu halimin sebebi Amerika'ya gitme durumum. Evet bu kabullere çok sevinmekle beraber, ailemden uzak olacak olmam gayet sıkıyor canımı. Sabır yarabbi... Eee Sonra..

6 Mart 2010 Cumartesi

Boston Yolları Taştan

Buraya en son Purdue'nün kabul haberirni yazdıktan sonra köprünün aldından çok sular aktı. Purdue'den bi ses yok, ama harici pek bi gürültülü geçti. Üst üste red haberleri aldık. University of Southern California'nın haberi baya bi üzdü önce. Çünkü orası olmayınca onun üzerinde kalan okulların da olmayacağı belli olmuş oldu çünkü. (Nası bi cümle bu:) Ki U Penn- Wharton da hemen akabinde postayı koydu bize. Ama hiçbirininki koymadı, Ohio State-Fisher'in koyduğu kadar. Biz o iş olur diyoduk. Reddi almam da enteresan. Yurdun zemin katında bu meseleleri konuşuyoruz. O koydu bu koymadı falan. Arada ben öylesine bi posta kutusuna uzandum duvardaki, Ohio State mektubu.. Bilal Purdue'de olduğu gibi "Dur önce ben okuycam" falan dedi, ama busefer yemedi. Olci'nin de dediği gibi "Bi okul sana bir mektup gönderdiyse ve senin bundan haberin yoksa, tabiki de reddetmiştir".

Öyle bozuk bir moralle geçen günüm ve gecem gördüğüm mail ile sona erdi. Hatta odadakilerin de gecesi sona erdi çünkü sabak 6 daki bağrışlarımla ve sevinç gösterilerimle onları da uyandırdım. Pek sevgili Boston University kabul göndermiş, hemi de demişki burs verirsek iyi veririz. Ben de "hay hay" dedim. "Pen parama bakarım"..

Şimdi sıra salı günü Yunanlı dostumuz Cassandras ile yapacağımız telefon görüşmesinde. Orda mçmassak bu iş olcak gibi. Özellikle Selanik göçmeni olduğum mevzuu üzerinde durmayı planlıyorum:)

Erken heveslenmek istemiyorum ama, Amerika ile alakalı karmaşık duygular sardı beni. Onu da başka bi zaman yazayım.
Eee Sonra..